Zondagmorgen kwam - heel attent - het geruststellende bericht uit Dronten, dat het redelijk met de onfortuinlijke speler gaat. Na diverse klinische
onderzoeken blijkt hij een spier in de nek (hals) te hebben verrekt. Er is niets ernstig beschadigd, wel moet hij voorlopig een brace dragen. Ondanks de pijn kon hij na de onderzoeken naar huis.
Op het moment van staken stond het 0-2. Of de wedstrijd nog wordt uitgespeeld, zal er waarschijnlijk van afhangen of de uitslag er nog tot doet in het verloop van de competitie.
Behalve voor Branko Huiberts, die nog wel de 0-1 voor zijn rekening had genomen, was het een beroerde dag voor het eerste elftal, dat een moeizame eerste helft van het seizoen kende. Ondanks de komst van een aantal nieuwe aanwinsten. De voorbereiding verliep al uiterst moeizaam en er viel niet tegen de steeds hogere blessuregolf op te boksen. Af en toe leek het lek boven, maar daarna volgde een nieuwe tegenslag. Tekenend: geen enkele thuiswedstrijd werd er gewonnen.
Tegen de zwartroden van Reaal, dat in de laatste weken op stoom kwam, snakten de roodwitten van Wijthmen naar de winterstop. Terwijl het grootste deel van de wedstrijd tegen 10 man werd gespeeld (King Accacivan Reaam verloor zijn hoofd en trapte na) leken de mannen van Elvin Matuankotta op de laatste benen te lopen.
Wijthmen kreeg nog een uitgelezen kans op de gelijkmaker. Bij afwezigheid van vaste penaltynemer Sander Nijmeijer (hij hoort deze week hoe lang hij uit de roulatie zal zijn) mocht de in de basis teruggekeerde Nick van Gurp aanleggen vanaf elf meter. De talentvolle Reaal-doelman Patrick van de Waterkant lag - letterlijk -in de weg.
In alle malaise waren ook positieve signalen te ontdekken. Met een elftal aan afwezigen bleek het aantal potentiële eerste-elftalspelers in Wijthmen toegenomen en flink ook. Ook bleef de ploeg strijden voor wat ze waard was en was ze alleen kansloos tegen Dieze-West en WZC. Dat de rek eruit raakte in de decembermaand was op zich niet zo verwonderlijk. Daarom komt de winterstop als geroepen. Het zat ook niet altijd mee (neem de wedstrijden tegen 's Heerenbroek en 't Harde), maar pech krijg je in de voetballerij altijd terugbetaald met geluk.
Sommige vaste waarden ontwikkelen zich nog steeds met Max Beernink als beste voorbeeld. En nadat al eerder Jeroen Webbink en Wouter Meekers (beiden uit het tweede) opstonden, was er ook een nieuw lichtpunt tegen Reaal Dronten in de persoon van Sander van den Berg. Vorige week kampioen geworden met de A-jeugd, debuteerde hij sterk als rechtervleugelverdediger. Trouwens, ook zijn ploeggenoot uit de A's, Jim Tijhaar, mocht als invaller debuteren.
Er is dus geenszins reden te wanhopen. Het kan eigenlijk alleen maar beter worden. Even bijtanken dus en opnieuw beginnen. De potentie is er om nog een zekere rol van betekenis te spelen in deze vierde klasse D.
Fijne feestdagen!
De opstelling: Max Beernink, Sander van den Berg, Wouter Klei, Emrah Cetintas, Wouter Meekers, Jeroen Webbink, Jari Krul, Fikret Akin (Erik Schonewille), Nick van Gurp, Nebi Öztürk (Jim Tijhaar), Tom Diepman (Stan Noordman).
Foto's van deze wedstrijd zijn gemaakt door Caroline Eenkhoorn.
