Het gepromoveerde PEC Zwolle traint alweer enkele weken in Wijthmen. En ondergaat een transitie richting eredivisie. Johnny Jansen is Dick Schreuder opgevolgd als trainer-coach, sterkhouders als Thomas van den Belt, Younos Taha en Thomas Beelen zijn inmiddels vertrokken en geleidelijk stromen nieuwe aanwinsten binnen.
In de tussentijd kan Jansen in de voorbereiding terugvallen op nieuwe “producten” uit de eigen jeugdopleiding. In de persoon van Damian van der Haar bijvoorbeeld klopt een volgend talent op de deur van de trainerskamer. Linkerverdediger (centraal of aan de zijkant) en een aardje naar zijn vaartje. Tenminste wat positie in het veld betreft en qua schotkracht doet hij denken aan Albert van der Haar, Mister PEC Zwolle en meer dan geïnteresseerd toeschouwer bij de wedstrijd tegen Westerlo. De populaire “Appie” zag zijn zoon voor de gelijkmaker zorgen met een schot van buiten het strafschopgebied. Overigens, junior heeft grote schoenen te vullen, want senior speelde 455 officiële wedstrijden voor PEC Zwolle (toen nog FC Zwolle) tussen 1994 en 2011.
De ingevallen rechtsback Luis Görlich en cultheld Tolis Vellios (mooie kopbal) tilden de score naar 3-1. De Belgische middenmoter uit de eerste klasse (hoogste niveau) was nog wel op voorsprong gekomen na een fout van Bram van Polen en bij de 1-1 kon aanwinst Kenneth Vermeer zich voor het eerst bij zijn nieuwe club onderscheiden met een knappe redding in een één-op-één situatie, een kwaliteit van de routinier.
Ondanks de drukte liep alles in organisatorisch opzicht als een geoliede machine. Voor de wedstrijd ontstond een behoorlijke file op de Erfgenamenweg voor de parkeerplaats, maar zelfs die loste zich tijdig op. Het mooie weer en de koude drankjes smaakten naar meer en de tientallen vrijwilligers (inmiddels met een flinke schat aan ervaring met wedstrijden van PEC) verdienden een groot compliment. Eén van hen verwoordde het treffend op de Wijthmense PEC-app: “Alleen maar blije en tevreden gezichten”.
Voorlopig zeker ook bij de nieuwe trainer, Johnny Jansen, die zich razendsnel lijkt thuis te voelen in het Zwolse. Met dank ook aan de faciliteiten en rust (op trainingsdagen) in Wijthmen. En de vrijwilligers natuurlijk.
De foto’s (klik hier) zijn gemaakt door Gerard Hülsmann.
