Ongelukkige doelpunten helpen Swift’64 in het zadel

Na een onrustige week, waarin de koppen door het elftal bij elkaar gestoken zijn, reisde het eerste elftal zaterdag af naar Swifterbant. Swift’64 is een tegenstander waar Wijthmen het traditioneel moeilijk tegen heeft en waarin de historie nog niet veel punten tegen zijn behaald. De tegenstander heeft een goede voorbereiding gehad en deze lijn doorgezet in de competitie. Wijthmen kon de borst dan ook nat maken.

In de warming-up moest men echter al een tegenslag ondervinden. Elroy Kok had toch meer last van zijn enkel dan vooraf werd verwacht en kon niet starten. Met een zieke Joran van der Vechte en Sander Nijmeijer die net terugkomt van een blessure zaten er zodoende drie niet 100% fitte jongens op de bank, geen ideale start. De start van de wedstrijd was evenmin goed te noemen. Binnen 5 minuten werd er al tegen een 2-0 achterstand aangekeken, en hoe. Na een terugspeelbal op eigen keeper probeerde deze de doorjagende spits uit te kappen. Hij speelde de bal echter te ver voor zich uit en moest dit corrigeren met een sliding. De bal werd geraakt maar kwam terecht bij een speler van Swift, waarna het een koud kunstje was en de bal in het lege doel werd getrapt. Niet veel later lag de tweede er al in. Een voorzet/crossbal kon weggewerkt worden door Mike Noordman, hij liet hem echter lopen waarna de spits van Swift er geniepig tussen kon komen en zichzelf vrij speelde voor de keeper. Boem, 2-0 en de plannen konden de ijskast in. In plaats van bij de pakken neer te gaan zitten werd de rug echter gerecht. De jongens pakten de draad op en voetbalden de daaropvolgende 35 minuten goed. Het schortte echter aan de eindpass waardoor men niet een serieuze bedreiging kon vormen voor de keeper van Swift. De mannen verdienen echter wel de complimenten voor deze fase in de wedstrijd waar de mentale weerbaarheid van het elftal werd getoond. Het waren echter de laatste twee minuten van de eerste helft die de wedstrijd definitief in het slot gooide. In de 43^e minuut was het uit een snelle counter dat men wederom een tegendoelpunt moest incasseren, en niet veel later ook de tweede. Mark van Gurp probeerde een voorzet te blokken, maar had zo veel pech dat hij de bal van richting veranderde en deze plots in het doel lag. 4-0, wedstrijd gespeeld.

De opdracht voor de tweede helft was duidelijk, schade beperken en hopen dat je nog een doelpuntje mee kunt pakken. Dit werd goed opgepakt, complimenten daarvoor. In een, voor de neutrale toeschouwer, mindere tweede helft ging het gelijk op. Swift’64 creëerde de betere kansen, maar Wijthmen bleef redelijk makkelijk overeind. De beloning hiervoor viel dan ook in het laatste kwartier. Na een goed opgebouwde aanval kwam de bal bij Wouter van Gurp terecht op de 16 meter. De spits legde aan en krulde hem mooi langs de keeper heen, de eretreffer was binnen. Als men echter dacht dat de gifbeker leeg was dan dacht men verkeerd. Uit een hotse-knotse-begonia aanval wordt een bal van richting veranderd en komt via de grond tegen de hand van Mark van Gurp. De scheidsrechter oordeelt resoluut en geeft een penalty. Deze wordt knap gekeerd door Max Beernink, die daarmee zijn fout uit de eerste helft bijna goed maakt.
Uit de rebound wordt er echter toch nog gescoord.

Alle eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Swift’64 de betere ploeg was, het elftal beschikt simpelweg over meer routine en heeft een aantal gevaarlijke wapens op de buitenposities lopen. Echter kan men, ondanks de forse nederlaag, met opgeven hoofd terug naar Wijthmen rijden aangezien het elftal zich niet op de kop heeft laten zitten door 4 zeer ongelukkige tegengoals. Een jonge ploeg met ook nog eens een hoge mentale weerbaarheid is namelijk altijd gevaarlijk. Volgende week staat Zwolsche Boys thuis op het programma. Een goede ploeg, net gedegradeerd uit de 3^e klasse, die echter een moeizame seizoens-start kent. Met een beetje steun vanuit de achterban en dezelfde inzet als tegen Swift liggen hier zeker mogelijkheden.

Foto's van Caroline Eenkhoorn via deze link.