Wijthmen 3 en de derde helft.

Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd tegen SVI gepland, de algemene indruk bij onze spelers was dat de wedstrijd zou worden afgelast, omdat de voetbalschoenen ingewisseld moesten worden voor laarzen. Echter de consul had terecht een andere mening en liet de wedstrijd doorgaan.

Tijdens de warming-up merkten we dat de spelers van SVI een gemiddelde leeftijd hadden van onze zonen. Vaders en zonen op één veld strijdend om de felbegeerde 3 punten. De 3 punten gingen naar onze zonen, dik verdiend  in overigens een sportieve wedstrijd.  

Dan de derde helft, deze  heeft in grote lijnen een verloop dat gelijk is aan die van de eerste en tweede helft. Aan het begin is iedereen bij ons nog fit. Halverwege is iedereen goed warm en goed op gang. Aan het eind van de wedstrijd begint het lichaam tegen te werken en spieren scheuren spontaan, naar de bank en tijd om af te fluiten.

Maar de derde helft is belangrijk, heel heel erg belangrijk. Tijdens de derde helft worden we veel betere voetballers naarmate de tijd verstrijkt,  veel beter dan we eigenlijk gedacht hadden.
De derde helft is halverwege het mooist en ook het felst. Halverwege de derde helft is iedereen op zijn best van de hele voetbalzaterdag. Op dat moment snappen Mourinho, van Gaal, Cruijffs of wie dan ook er werkelijk helemaal niets meer van waarom die bewuste bal niet in de goal verdwijnt of meegegeven wordt aan de medespeler, die er op dat moment beter voorstaat. Wij trappen de ballen dan vanuit elke hoek in het doel. Wij zijn dan de toppers van de zaterdagmiddag. Het is op dat moment niet te begrijpen dat wij nog maar in het 3^e staan. Halverwege de derde helft moeten we eigenlijk wel kampioen  worden. Ook wordt het taalgebruik anders en gaan we harder praten of iemand doof zou zijn.

Aan het eind van de derde helft zit iedereen nog wat in zijn bier te spugen of het bier weg te kauwen, het is eigenlijk tijd om naar huis te gaan. De fanatieke mannen proberen nog wat bier te bestellen, omdat de dorst volgens hun nog niet over is. Dan komt het onvermijdelijke en gaat het glas op de bierpomp. De rode kaart wordt getoond en keren huiswaarts. We ploffen op de bank neer en hopen dat we op tijd wakker worden voor studio sport. Onze zonen zitten waarschijnlijk dan alweer in de kroeg met hun 3 punten in de kontzak, de dames imponeren met hun wedstrijd van afgelopen middag.

Dus het is belangrijk dat we met zijn allen die derde helft blijven spelen. Anders zou het zomaar kunnen dat we dit jaar geen kampioen worden in de kantine, op het veld is dit bijna onmogelijk geworden.