19 november 2023 14:00
De herfst was ouderwets neergedaald over Marle, een plaatsje weggestoken in het mooie platteland achter Hellendoorn. Het regende onophoudelijk, het was waterkoud en vroeg donker. Maar op het einde drong er toch nog een waterig zonnetje door het zware wolkendek voor het eerste elftal. In figuurlijke zin dan. Sander Nijmeijer nam de late 1-1 voor zijn rekening.
Er stonden toen nog enkele minuten op de klok. De hele tweede helft had het elftal van Sander Zuidema achter de gelijkmaker aangejaagd. Er was een strafschop voor nodig om zover te komen. De uitslag was terecht, al moest Max Beernink in de slotseconden nog een keer al zijn talent aanspreken om de bal uit het doel te houden.
MVV-Wijthmen bewees opnieuw hoe klein de verschillen in 5C zijn. De eerste helft was voor de hartstochtelijk strijdende thuisclub. Na rust herstelde Wijthmen zich van een slecht begin. De veldbezetting haperde lange tijd. De roodwitten, in zwart gehuld, kwamen voortdurend een mannetje te kort op het middenveld. Zonder een echte box-to-box-speler en te weinig beweging in de voorste linie waren de enorme ruimtes niet te belopen. Bijna elk balverlies herbergde gevaar. Zo ontstond de openingstreffer. De ongelukkig spelende Sander Nijmeijer (eerste helft) verspeelde de bal op het middenveld, MVV profiteerde met een vlijmscherpe, snel uitgevoerde aanval. De schade bleef beperkt. Twee keer moest, ten koste van een gele kaart, aan de noodrem worden getrokken in een overigens zeer sportieve wedstrijd. Uit het niets kopte Nick van Gurp nog op de lat, maar dat was het voor rust wel zo’n beetje in aanvallend opzicht.
Na rust, met twee wissels, ging dat beter. Helemaal nadat het strijdplan, gedwongen door de achterstand en de tijdsdruk, overging in een opportunistischer plan B of zelfs plan C. Wijthmen wist meer in persoonlijke duels te komen. MVV verdedigde met een bewonderenswaardige inzet en de wedstrijd werd vanuit Wijthmens oogpunt in elk geval steeds leuker om te zien. Er kwamen kansen en Nick van Gurp was twee keer dichtbij een doelpunt. Een kopbal van de verder onzichtbare Joran van der Vechte werd door een speler van de doellijn gehaald en MVV-doelman Remco Haselhorst groeide steeds meer in de wedstrijd.
Er moest een onfortuinlijke handsbal van een op de grond liggende verdediger aan te pas komen om Wijthmen aan een punt te helpen. Aanvoerder Sander Nijmeijer nam zijn verantwoordelijkheid door de strafschop feilloos te benutten.
Daarmee bleef de afstand met MVV op de ranglijst op drie punten staan. En door de uitslag van de topper tussen Noord Veluwe Boys en HTC (5-1) bleef de afstand tot de koploper op zeven punten staan. Nog steeds niet onoverbrugbaar in deze spannende competitie. Het zou helemaal helpen als volgende week op eigen veld van Koninklijke UD wordt gewonnen. Dan begint tevens de tweede periode.
En dan nog even dit…….. Waar gebeurd. Trainer Sander Zuidberg kon in Marle geen beroep doen op Nebi Öztürk (archieffoto) om een bijzonder ongelukkige reden. In zijn haast om op tijd te zijn, was uitgerekend de man, die het verschil had kunnen maken, vanuit zijn werk rechtstreeks naar het verkeerde sportpark gereden. Dat van MVV’29 in plaats van MVV’69. Dus belandde Nebi in Harbrinkhoek (Gemeente Tubbergen) in plaats van Marle. What’s in a number?
De opstelling: Max Beernink, Maikel Frijling, Wouter Klei (Thijs Hülsmann), Mark Schonewille, Jeroen Webbink, Niek Holterman (Tom Diepman), Jari Krul (Stan Noordman), Nick van Gurp, Sander Nijmeijer, Joran van der Vechte, Lucas de Wit (William van Oene).
