Elwin Matuankotta van Holtenbroek Tuinders Combinatie had er niet meer op durven hopen, zei hij eerlijk na afloop. ‘Na de 2-0 had de scheidsrechter eigenlijk wel mogen affluiten van mij. Dit was de genadeklap voor ons, dacht ik’, aldus de Zwolse oefenmeester, die jarenlang bij Wijthmen aan het roer stond.
Bij staf en spelers van Wijthmen droop de frustatie er vanaf na afloop. Heel begrijpelijk, want de overwinning leek binnen. De voorsprong van 2-0 moest na het verstrijken van de officiële speeltijd alleen nog maar even over de streep worden getrokken. Het liep anders. Zo gaat dat soms in voetbal, het venijn zat in de staart.
Op basis van de tweede helft was een Wijthmense overwinning verdiend geweest. De eerste helft was rommelig geweest. Wijthmen kreeg een paar goede kansen. Maar Lucas de Wit, die het weer eens als diepste spits mocht proberen, kwam niet tot scoren en Niek Holterman vond een tegenstander in de baan van het schot. Aan de andere kant was Delano Jansen tot twee keer toe gevaarlijk en knalde Max Eikenaar op slag van rust op de paal.
Bij Wijthmen, nog zonder de geblesseerden Nick van Gurp en Joran van der Vechte en de geschorste Jari Krul, stond Max Beernink gewoon in de goal. Hij had het begin van zijn wintersport een halve dag uitgesteld en vertrok pas na de wedstrijd richting de Oostenrijkse sneeuw. Onder de lat zag hij hoe zijn medespelers na rust de wedstrijd naar zich toe trokken. De uitblinkende Sander Nijmeijer maakte de 0-1 na goed voorbereidend werk van de andere uitblinker, Nebi Öztürk. Verdedigend liep de onvermoeibare Stan Noordman menig gat dicht en overal op het veld werden meer en meer duels gewonnen van de veelal jongere tegenstanders, die de hooggespannen verwachtingen als nummer 2 van de vijfde klasse D niet konden waarmaken.
De knappe 2-0 van Nebi Öztürk leek de stadsderby te beslissen. Maar er stond de beide ploegen en de blauwbekkende toeschouwers nog een wonderbaarlijke ontknoping te wachten. Allereerst was er een hoogstandje van Sander Nijmeijer, die eerder nog een keer naast mikte. Uit een ooghoek zag de aanvoerder van Wijthmen dat HTC-doelman Daan Heilhoff ver voor zijn doel stond. De lob leek perfect, maar de verraste doelman wist met een uiterste krachtsinspanning te redden. Dat voorkwam de definitieve beslissing.
En zo kon het gebeuren dat HTC er nog een punt uit wist te slepen. Er leek maar geen einde te komen aan de wedstrijd. Elke seconde werd door de scheidsrechter bijgeteld. De moegestreden Nebi Öztürk ging naar de kant en het was al blessuretijd, toen HTC op 2-1 kwam. Nog leek niets aan de hand voor de ploeg van Sander Zuidema, want de klok tikte door. In de dying seconds van de twaalf minuten extra tijd (volgens sommigen was het nog meer) voltrok zich dan nog wat niemand had verwacht en slechts een cynische enkeling kon bedenken. De 2-2 viel. Gelukkig bleken de druiven niet te zuur voor de spetterende derde helft.
De opstelling van Wijthmen: Max Beernink, Stan Noordman, Jesse Reins (Wouter Klei), Mark Schonewille, Jeroen Webbink, Thijs Hülsmann (Erik Schonewille), Mikael Frijlink, Sander Nijmeijer, Niek Holterman, Nebi Öztürk (Tom Diepman), Lucas de Wit (William van Oene).
Klik hier voor de foto's gemaakt door Robin Schoemaker.
