Beste mensen,
Je moet wel een beetje doorzetter zijn om 50 jaar als lid aan een voetbalvereniging verbonden te zijn. Trouw zijn en loyaal. Oprecht en eerlijk. En dan ook nog eens de bereidheid hebben om verantwoordelijkheid te nemen. Gelukkig beschikt onze voorzitter Robert Hülsmann over al deze mooie eigenschappen.
Het is tijd om even stil te staan bij deze mijlpaal. Want vijftig jaar is niet niks. En al helemaal niet als je ziet wat Robert tot op de dag van vandaag heeft gedaan voor onze club. Hij is wel eens als het duizend-dingendoekje van Wijthmen omschreven en dat is niet oneerbiedig bedoeld. Integendeel, het is een groot compliment. Er zijn weinig werkzaamheden binnen de club, die Robert niet heeft gedaan. Hij voelt zich nergens te goed voor. Of het nu gaat om het schoonmaken van de kleedkamers of het kalken van de lijnen. Maar daarover later meer.
Eerst zijn carrière als actief voetballer.
Robert stak er bovenuit als teamspeler. Op latere leeftijd werd hij een beetje lui in het veld, nadat hij was omgeschoold van rechtsback tot een kansen afwachtende goaltjesdief. En eerlijk is eerlijk: hij scoorde regelmatig en wist een behoorlijk palmares op te bouwen. We noteerden drie kampioenschappen.
Zijn eerste titel dateert van het seizoen 1979-1980 met de B-junioren.
Het absolute hoogtepunt was het kampioenschap van het eerste elftal in 1988. Dat was een historische titel, want de beslissing viel in extremis. Wijthmen en VSW begonnen met precies evenveel punten aan de laatste competitieronde. De twee aartsrivalen hadden zelfs hetzelfde doelsaldo. VSW won die dag met 4-1 tegen Nagele, Wijthmen versloeg Mariënberg met 4-0 en werd dus kampioen met één doelpuntje verschil.
Wijthmen had een topselectie in de die tijd. Met name in de aanval was het dringen geblazen voor een plekje met de supersnelle Robin Schoemaker (tegenwoordig huisfotograaf), Robert Krul, Freddy Smeenk en Robbie Blankvoort, de Piet Keizer van Wijthmen. Robert (bijnaam De Witte vanwege zijn toen nog hoogblonde, weelderige haardos) speelde tussen begenadigde spelers als Marcel Poppe en Marc Eijkelkamp. Het was een team met specifieke kwaliteiten als het loopvermogen van Ronny Noordman, de routine en techniek van Gerard Holterman, de schotkracht van Erik van Dam of de werklust van Antoine (Hannes) Eijkelkamp. Op de goal stond de betrouwbare Hans Krul. Aanvoerder was Gerard Reins. En de voorhoede hebben we al benoemd. Succestrainer Jo Herder was met veel talenten uit de eigen jeugd overgekomen.
De actieve loopbaan beëindigde Robert in het roemruchte vierde elftal. Nog één keer, in 2001, werd een kampioenschap gevierd onder de legendarische en betreurde coach Joop Veldhuis.
Zo mogelijk nog indrukwekkender dan als voetballer is het CV van Robert als bestuurslid. Reeds op 23-jarige leeftijd debuteerde hij als bestuurslid onder de toenmalige voorzitter Jan van der Kolk. Achtereenvolgens had hij de portefeuilles interne zaken, jeugdzaken, algemene zaken en opnieuw jeugdzaken. Hij overleefde de bestuurlijke onrust binnen de vereniging gedurende het seizoen 1992-1993. Na 15 jaar stopte hij (tijdelijk zo bleek achteraf) met het bestuurswerk.
Maar niet met vrijwilligerswerk. Allereerst hielp hij om het vrouwenvoetbal bij VV Wijthmen uit te bouwen. Als coach werd het kampioenschap op een haar na gemist, maar met de drukbezochte beslissingswedstrijd tegen Be Quick in Hoonhorst werd wel geschiedenis geschreven. Hij draaide met grote regelmaat bardiensten, floot talloze wedstrijden, vlagde als de grensrechter bij het eerste elftal niet kon, is een hartelijke gastheer in de bestuurskamer bij wedstrijden van het eerste en pakt indien nodig de microfoon om de opstellingen bekend te maken. In 2018 kreeg hij “geheel terzijde” ook nog eens de voorzittershamer van zijn club in handen gedrukt en sinds een jaar fungeert hij als beheerder van het Kulturhus.
Laten we afsluiten met het adagium van Robert: “VV Wijthmen is een club waar de deur altijd voor iedereen openstaat, waar saamhorigheid heerst en waar gastvrijheid en gezelligheid de boventoon voeren”. Typisch Robert.
Robert, we hopen van harte dat je nog lang je tijd en energie in VV Wijthmen mag blijven steken.
Robert wordt gefeliciteerd door Erik met zijn jubileum
